Over Studio III
Wij willen bijdragen aan het creëren van een veilige wereld voor iedereen, waarin elk individu tot zijn/haar recht komt.
Studio III is ontwikkeld door professor Andrew McDonnell uit Groot Brittannië, nadat mensen stierven tijdens dwangbehandeling en fixatie in instellingen. In eerste instantie is de methode ontwikkeld voor mensen met probleemgedrag, autisme, ontwikkelingsstoornissen, andere verstandelijke beperkingen en hersenletsel. Ook bij het werken met mensen met een beperking en psychiatrische diagnoses blijkt de methode een goede werking te hebben.
Low Arousal omvat een aantal verschillende methoden. Bij de Low Arousal benadering wordt de verantwoordelijkheid voor de resulterende situatie bij de professional in de context gelegd. De verantwoordelijkheid voor een oplossing ligt dus bij het personeel en nooit bij de cliënt/patiënt/gebruiker/student.
De Low Arousal benadering is geen concurrent van de Triple C benadering. Het is aanvullend hierop te noemen. Het legt de focus op de persoon, niet op de groep waar iemand deel van uitmaakt. Het is een geweldloze benadering waarin de integriteit van de persoon voorop staat. Elke vorm van fixatie en geweld wordt geschuwd.
Studio III vertrekt vanuit een laagaffectieve aanpak, een aanpak die zorgt voor een goede behandeling in het dagelijks leven. Door uw personeel op te leiden in Low Arousal ziet u positieve effecten voor degenen voor wie wij er zijn en voor de werkomgeving van het personeel.
Lees meer over Studio 3 op hun website
Wat wordt gezien als probleemgedrag?
Kan zich uiten als geweld tegen anderen, zelfbeschadiging, verbale conflicten. Gedrag is van oudsher een grote uitdaging geweest in zowel de psychiatrie, als de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking, intramuraal, waar organisaties veel verschillende methoden hebben gehad om de problemen aan te pakken. Methoden die soms gepaard gingen met een mensonwaardige behandeling van de persoon die de problemen vertoonde. Opsluiting, isolatie, gordels en fixatie om maar een paar voorbeelden van “oplossingen” te noemen. De historische voorbeelden zijn talrijk en smerig. Oplossingen die zowel illegaal als ongepast kunnen zijn en die gezien en geïnterpreteerd kunnen worden als straffen.
